Συνέντευξη: Γιώργης Χριστοδούλου

Ο Γιώργης Χριστοδούλου πριν από μερικά χρόνια αποφάσισε να αφήσει την Αθήνα για χάρη της Βαρκελώνης. Δύσκολη απόφαση, τουλάχιστον για κάποιον μουσικό, να ρισκάρει μια αρκετά επιτυχημένη καριέρα στην Ελλάδα για να βρει το δημιουργικό του λιμάνι σε άλλες πολιτείες. Του Γιώργη, ευτυχώς, του βγήκε το ρίσκο. Το δεύτερο άλμπουμ που κυκλοφόρησε στη Βαρκελώνη, με τίτλο Barcelonauta κάνει ήδη τεράστια επιτυχία στη χώρα της Ιβηρικής.

Με αφορμή το Barcelonauta λοιπόν, αλλά και την επικείμενη επιστροφή του στην Ελλάδα για τρεις συναυλίες, το curator.gr έκανε την παρακάτω κουβέντα με τον Γιώργη Χριστοδούλου.

Πως σου φαίνεται η ζωή στη Βαρκελώνη;

Είναι μια μικρή πανέμορφη πόλη, αρκετά οργανωμένη και μ’ έναν αέρα παρισινό αλλά και μεσογειακό μαζί. Νιώθω ότι μου ταιριάζει πολύ.

Θα παρακολουθήσεις το Primavera ή το Sonar; Σου αρέσουν τα μεγάλα φεστιβάλ;

Δεν έτυχε να πάω ποτέ, εκτός από ένα – δυο πάρτι στα οποία ήμουν καλεσμένος. Προτιμώ άλλα φεστιβάλ όπως το φεστιβάλ του θεάτρου Grec ή το Round Midnight, το Bona nit Barcelona ή το φεστιβάλ στους κήπους του Pedralbes.

Σου λείπει η Ελλάδα; Και αν ναι τι;

Μου λείπουν μόνο και αρκετά οι φίλοι μου.

Έχεις να προτείνεις κάποιο καλό μέρος για φαγητό ή και ποτό στη Βαρκελώνη για να πάνε όσοι Έλληνες έρθουν στα φεστιβάλ;

Το Federal είναι ένα όμορφο νεανικό εστιατόριο στο Satn Antoni κι είναι το καλύτερο μέρος για brunch. Οπότε παίρνεις δυνάμεις για ν’ αντέξεις από νωρίς ως το βράδυ.

Τι υποδοχή είχε η μουσική σου από το ισπανικό κοινό;

Οι Ισπανοί δεν “ακούν τα πάντα”. Αυτό είναι καλό γιατί εμβαθύνουν περισσότερο στο είδος που τους αρέσει. Η αποδοχή που είχε ο τελευταίος δίσκος ήταν μια έκπληξη για μένα. Μέσα στον πρώτο ενάμιση μήνα της κυκλοφορίας του παρουσιάστηκε από όλα τα μεγάλα κανάλια, ραδιόφωνα και εφημερίδες και εξαντλήθηκε στα καταστήματα. Αυτό, σε τόσο δύσκολες εποχές για τη δισκογραφία και χωρίς εταιρεία/μάνατζερ, σήμανε πολλά για μένα. Ήδη έγινε η δεύτερη έκδοση ενώ ετοιμάζουμε κι ένα συλλεκτικό βινύλιο.

Έχεις εντοπίσει μεγάλες διαφορές στον τρόπο που οι Ισπανοί, και κυρίως οι Καταλανοί, αντιμετωπίζουν τη μουσική, σε σχέση με τους Έλληνες;

Στην Ισπανία η ζωντανή μουσική δεν παρουσιάζεται σε “μαγαζιά” με τραπεζοκαθίσματα. Υπάρχουν τα κλαμπς ορθίων για την πιο σύγχρονη μουσική αλλά και τα θέατρα. Αυτό από μόνο του κάνει το θεατή να ‘ναι πιο “παρών”. Επίσης το τσιγάρο στους κλειστούς χώρους απαγορεύεται. Όλ’ αυτά βοηθούν στην προσήλωση στη μουσική.

Τι σημαίνει για ένα δημιουργό που δισκογραφεί για περισσότερα από δεκαπέντε χρόνια ένας δίσκος σαν το  Barcelonauta; Είναι απλά ένα άνοιγμα σε μεγαλύτερα ακροατήρια ή είναι κάτι παραπάνω;

Όλα μου τα άλμπουμ, όπως κι όλα τα τραγούδια που λέω, τα νιώθω σαν ερωτικές επιστολές, ή για να το πω πιο σωστά, “επιστολές αγάπης”. Κάποια έχουν πολύ συγκεκριμένους παραλήπτες. Κάποια είναι γενικά, ας πούμε προς έναν “άγνωστο ακροατή”. Το Barcelonauta είναι ένα γράμμα αγάπης προς την πόλη που με υιοθέτησε χωρίς πολλές αντιστάσεις.

Tο Barcelonauta γεννήθηκε σαν ιδέα κατά τη διαμονή σου στη Βαρκελώνη ή προϋπήρχε σαν σχέδιο όσο ακόμα ήσουν κάτοικος Αθηνών;

Όχι, ξεκίνησε σκεφτόμενος ότι θα ήθελα να αφιερώσω στην πόλη ένα άλμπουμ με τα δικά της τραγούδια. Η Βαρκελώνη στο παρελθόν προσέφερε τόσα στη jazz κι υπήρξε τόσο ανοιχτή σε νέες τάσεις και μουσικούς απ’ όλο τον κόσμο. Σκέφτηκα λοιπόν ποιος/τί θα μπορούσε να είναι ένας Barcelonauta; Ένας Βαρκελονόφιλος, ένας μουσικός που συνεργάζεται με άλλους καταλανούς, ένα γαλλόφωνο κοριτσάκι σαν αυτό που με συνοδεύει στο δίσκο σε ένα κομμάτι, όσοι ζουν ή θέλουν να επιστρέφουν σ’ αυτή την τόσο γοητευτική πόλη.

 Στο τελευταίο σου άλμπουμ συνεργάστηκες με αρκετούς μουσικούς με τους οποίους μοιράζεστε την ίδια πόλη. Πως προέκυψαν αυτές οι συνεργασίες;

Ο βασικός μου συνεργάτης είναι ο κλαρινετίστας Juli Aymí με τον οποίο θα ταξιδέψω το Μάιο στην Ελλάδα για συναυλίες σε Αθήνα και Θεσσαλονίκη. Γνωριστήκαμε από την κοινότητα των lindy hoppers και οργανώσαμε σιγά σιγά μια μπάντα με μερικούς από τους καλύτερους τζαζ μουσικούς της πόλης. Στις 19 και 22 Μάιου θα έχετε την ευκαιρία να μας δείτε στην Αθήνα και στις 21 Μαΐου στη Θεσσαλονίκη.

Έχεις να μας προτείνεις κάτι να ακούσουμε από τα πράγματα που συμβαίνουν τώρα στη Βαρκελώνη;

Η πιο ενδιαφέρουσα περίπτωση αυτή τη στιγμή είναι η Silvia Perez Cruz, ένα “αηδόνι” με μοναδική ευαισθησία στην ερμηνεία της.

Ο Γιώργης Χριστοδούλου επιστρέφει από το μόνιμο τόπο κατοικίας του τη Βαρκελώνη, στην Ελλάδα, για λίγες παραστάσεις σε Αθήνα και Θεσσαλονίκη στα τέλη Μαΐου στις ακόλουθες ημερομηνίες:

Δευτέρα 19 Μαΐου & ώρα 21:00 | Κήπος Νομισματικού Μουσείου της Αθήνας (Ιλίου Μέλαθρον) | Πανεπιστημίου 12, Αθήνα | Είσοδος: ελεύθερη

Τετάρτη 21 Μαΐου & ώρα 21:30| Μουσική σκηνή Ξέφωτο | Λυκούργου 1-3, Λαδάδικα, Θεσσαλονίκη | Είσοδος: €10 με ποτό

Πέμπτη 22 Μαΐου & ώρα 22:00 | TIKI ATHENS | Φαλήρου 15, Μακρυγιάννη, Αθήνα (Σταθμός Μετρό Ακρόπολη)| Είσοδος: Ελεύθερη

Παρακάτω, μπορείτε να δείτε το πρώτο videoclip από το άλμπουμ Barcelonauta για το κομμάτι Media Hora, σε σκηνοθεσία Παύλου Σταμάτη. To Media hora (των Vicente Mari Bas Vicente καιManuel Salina) είναι ένα boogie-woogie του 1946 που χορευόταν στις μεγάλες σάλες χορού της Βαρκελώνης τη δεκαετία του ’40.